Warwick inşa projesinde çalışan Yehova’nın Şahitlerinin gönüllü tutumu birçok kişiyi çok etkiledi. Asansörlerin montajını yapan bir firmanın yöneticisi, çalışanlardan birine şöyle dedi: “Ekibiniz müthiş bir iş başarıyor. Günümüzde, zamanını gönüllü işler için kullanan çok az insan var.”

Bu yönetici gibi başka birçok kişi de, Yehova’nın Şahitlerinin dünya merkez bürosunun inşasında çalışanların çoğunlukla gönüllülerden oluştuğunu öğrendiklerinde, bu gönüllülerin o civarda oturduğunu ve sadece hafta sonu çalışacaklarını sandılar. Ancak ülkenin dört bir yanından işlerini bırakıp gelen kişileri gördüklerinde çok şaşırdılar. Bu gönüllüler projede aylarca hatta yıllarca çalıştılar.

2015’in sonuna kadar Warwick’te Beytel ailesinin dışında yaklaşık 23.000 gönüllü Şahit çalıştı. Ayrıca Şahit olmayan yaklaşık 750 kişi de, projenin planlanan zamanda tamamlanması için onlara yardım etti. Yehova’nın Şahitleriyle birlikte çalışmak onların birçoğu üzerinde oldukça olumlu bir etki bıraktı.

Pencere ve duvar sistemleri üretimi yapan bir şirketin müdürü şöyle yazdı: “Şirketimizden bu projeye dahil olan herkes, birlikte çalıştıkları kişilerin tutumuna hayran kaldı. Birçoğumuzun bu projede çalışmak istemesinin nedeni bu.”

Başka bir şirket de konut binalarının üst yapı inşaatı için personel sağlamıştı. Şirketin anlaşması sona erince çalışanlarından üçü Warwick’teki projede kalmaya devam etmek istedi. Bunun için o şirketteki işlerinden ayrılıp hâlâ Warwick’te çalışan başka bir firmaya geçtiler.

Şahitlerin sergilediği güzel nitelikler çalışanlardan bazılarını olumlu yönde etkiledi. Binaların temelini yapan firmada çalışanlardan birinin eşi, kocasında bazı değişiklikler fark etti. Warwick’te birkaç ay çalıştıktan sonra kocasının davranışları ve konuşma tarzı değişmişti. Bundan çok memnun olan bu kadın şöyle dedi: “Kocam o kadar değişti ki artık onu tanıyamıyorum!”

Projede çalışan Şahitlerin birçoğu kadındı. Onlar otobüs kullandılar, odaları temizlediler ve masa başı işler yaptılar. Fakat sadece bunları yapmakla kalmadılar. İnşaat alanındaki trafiği yönlendirdiler, ağır iş makineleri kullandılar, fiber optik kabloları birbirine eklediler, boru yalıtımı yaptılar, alçıpan duvarları yerleştirip son haline getirdiler, su tesisatı döşediler ve beton döktüler. Gerçekten de çok çalıştılar.

Çatı işlerini yapan Şahit olmayan bir adam, orada çalışan karı kocaların otobüslerden indikten sonra işe giderken el ele tutuştuklarını fark etti. Bu onu çok etkiledi. Ayrıca kadınların yılmadan, canla başla çalıştığını gördü. Şöyle dedi: “İlk başta kadınların sadece kocalarına eşlik etmek için geldiklerini düşündüm. Ama çalışmaya başladılar mı bütün işin üstesinden geliyorlar. New York’un dört bir yanında inşaatlarda çalıştım, ama hiç böyle bir şey görmedim!”

2014-15 kışı normalden çok daha sert geçti, dolayısıyla tüm gün dondurucu soğukta çalışmak yerine evde oturmak daha çekici gelebilirdi. İnşaatın gözetimiyle ilgilenen Jeremy isimli bir Şahit şunları anlatıyor: “Çok soğuk günlerde, birlikte çalıştığımız inşaat şirketlerinden birinin ustabaşı ‘Yarın kadınlar da çalışacak mı?’ diye sorardı. Ben de ‘Evet’ diye cevap verirdim. ‘Dışarıda durup trafiği yönlendirenler bile mi?’ diye tekrar sorardı. Ben de yine ‘Evet’ derdim. Sonra gidip adamlarına şöyle diyormuş: ‘Yarın sizin de işe gelmeniz gerekiyor, çünkü Şahit kadınlar bile gelecek!’”