Yahudi soykırımı sırasında yaklaşık 1.500 Yehova’nın Şahidi hayatını kaybetti. O dönemde Almanya’daki ve Nazi işgali altındaki ülkelerde 35.000 kadar Şahit vardı. Hayatını kaybeden tüm bu kişilerin ölüm nedeni tam olarak bilinmiyor. Araştırmalar halen devam ettiğinden zamanla rakamlar ve başka ayrıntılar güncellenebilir.

•  Nasıl öldüler?

•  Neden zulüm gördüler?

•  Nerede öldüler?

•  İdam edilenlerden bazıları

•   İdam edilerek: Yaklaşık 400 Şahit Almanya’da ve Nazilerin işgal ettiği ülkelerde idam edildi. Kurbanların çoğu mahkemeye çıkarıldı, ölüm cezasına çarptırıldı ve başları kesildi. Başkaları ise mahkemeye bile çıkarılmadan kurşuna dizildi veya asıldı.

•   Ağır tutsaklık koşulları sonucunda: 1.000’den fazla Şahit Nazi toplama kamplarında ve hapislerde öldü. Bazıları ölesiye çalıştırıldı, başkaları da işkence, açlık, soğukta bırakılma, hastalık veya yetersiz tıbbi bakım sonucu öldü. İkinci Dünya Savaşının sonunda serbest bırakılanlardan bazıları da gördükleri korkunç muamele yüzünden kısa süre içinde hayatlarını kaybettiler.

•   Başka nedenlerle: Bazı Şahitler gaz odalarında veya zehirli iğneyle öldürüldü, başkaları da tıbbi deneyler sırasında öldü.

 Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitap öğretilerine bağlı kaldıkları için zulüm gördüler. Nazi devleti Kutsal Kitabın yasakladığı şeyleri yapmalarını talep ettiğinde, Şahitler buna boyun eğmedi. Onlar ‘insanlardan önce Tanrı’ya itaat etmeyi’ seçtiler (Elçiler 5:29). Bunu özellikle iki alanda yaptılar.

1.   Siyasi açıdan tarafsızlık. Bugün tüm ülkelerdeki Yehova’nın Şahitleri gibi, Nazi yönetimi altında yaşayan Şahitler de siyasi konularda tarafsız kaldılar (Yuhanna 18:36). Bu yüzden şunları yapmayı reddettiler:

   •   Orduda hizmet etmek veya savaşı herhangi bir yolla desteklemek (İşaya 2:4; Matta 26:52).

   •   Seçimlerde oy vermek veya Nazi örgütlerine katılmak (Yuhanna 17:16).

   •   Gamalı haçı selamlamak veya “Heil Hitler” demek (Matta 23:10; 1. Korintoslular 10:14).

2.   İnançlarına bağlı yaşam. İnançlarını uygulamaları yasak olsa da Yehova’nın Şahitleri şunlardan vazgeçmediler:

   •   İbadet etmek ve dua etmek için bir araya gelmeye devam ettiler (İbraniler 10:24, 25).

   •   Kutsal Kitabın mesajını duyurmayı ve Kutsal Kitaba dayalı yayınları dağıtmayı sürdürdüler (Matta 28:19, 20).

   •   Yahudiler de dahil, komşularına iyilik yapmaya devam ettiler (Markos 12:31).

   •   İnançlarına bağlı kaldılar ve artık Yehova’nın Şahidi olmadıklarını belirten belgeyi imzalamayı reddettiler (Markos 12:30).

 Profesör Robert Gerwarth’a göre Yehova’nın Şahitleri “Üçüncü Reich döneminde sırf dinsel inançları nedeniyle zulüm gören tek gruptu.” a Pes etmedikleri için Şahitler toplama kamplarındaki diğer tutsakların hayranlığını kazandılar. Avusturyalı bir mahkûm şöyle dedi: Onlar savaşmıyor ve başkasını öldürmemek için kendi canlarını vermeye hazır.”

•   Toplama kampları: Yehova’nın Şahitlerinin çoğu Auschwitz , Buchenwald, Dachau, Flossenbürg, Mauthausen, Neuengamme, Niederhagen, Ravensbrück ve Sachsenhausen toplama kamplarında öldü. Sadece Sachsenhausen kampında 200 kadar Şahidin öldürüldüğünü gösteren kanıtlar var.

•   Hapishaneler: Bazı Şahitler hapiste işkence edilerek öldürüldüler. Başkaları da sorgulama sırasında gördükleri muamele sonucu öldüler.

•   İnfaz yerleri: Şahitlerin idam edildiği başlıca yerler Berlin’deki Plötzensee hapishanesi, Brandenburg hapishanesi ve Halle/​Saale hapishanesiydi, ama Şahitlerin 70 kadar farklı yerde daha idam edildiği belgelenmiştir.

•  İsim: Helene Gotthold

   İdam edildiği yer: Plötzensee (Berlin)

   İki çocuk annesi Helene birkaç kez tutuklandı. 1937’de bir sorgu sırasında o kadar kötü muamele gördü ki karnındaki bebeğini kaybetti. 8 Aralık 1944’te Berlin’deki Plötzensee hapishanesinde giyotinle idam edildi.

•  İsim: Gerhard Liebold

   İdam edildiği yer: Brandenburg

   Gerhard 20 yaşındayken 6 Mayıs 1943’te başı kesilerek idam edildi. İki yıl önce aynı hapishanede babasının da başı kesilmişti. Ailesine ve nişanlısına yazdığı veda mektubunda Gerhard şöyle dedi: “Tanrı’nın verdiği güç olmadan bu yolda yürüyemezdim.”

•  İsim: Rudolf Auschner

   İdam edildiği yer: Halle/Saale

   Rudolf 22 Eylül 1944’te başı kesilerek idam edildi. Sadece 17 yaşındaydı. Annesine yazdığı veda mektubunda şöyle dedi: “Başka birçok kardeşin yaptığı gibi, ben de bu yoldan geçeceğim.”