Зәбур 12:7 дәге «Син аларны сакларсың» дигән сүзләр «мескеннәргә» кагыламы (5 нче шигырь) яисә «Йәһвәнең сүзләренәме» (6 нчы шигырь)?

Контексттан күренгәнчә, бу сүзләр мескен кешеләргә кагыла. Ни өчен алай дип әйтеп була?

Зәбур 12:1—4 тә: «Кешеләр арасыннан гаделләр юкка чыкты»,— дип әйтелә. Ә Зәбур 12:5—7 дә болай дип укыйбыз:

5 нче шигырьдә Аллаһының мескеннәр турында әйткән сүзләре язылган: ул аларны коткарыр.

6 нчы шигырьдә «Йәһвәнең сүзләре саф», «чистартылган көмеш күк» дип әйтелә. Бу сүзләр белән бар тугры мәсихчеләр тулысынча килешә (Зәб. 18:30; 119:140).

Ә хәзер Зәбур 12:7 гә игътибар итик. Анда болай диелә: «Син аларны сакларсың, и Йәһвә, аларның һәрберсен бу буыннан мәңге якларсың». «Аларны» һәм «аларның» дигәндә, кем я нәрсә күздә тотыла?

6 нчы шигырьдә «Йәһвәнең сүзләре» дигән сүзтезмә кулланылганга, кайберәүләр 7 нче шигырьдә Йәһвәнең үз Сүзен яклавы турында әйтелә дип саный. Әлбәттә, безгә шул билгеле: дошманнар Изге Язмаларны тыярга я юк итәргә тырышса да, Йәһвә үз Сүзен һәрвакыт яклаган (Ишаг. 40:8; 1 Пет. 1:25).

Икенче яктан, 5 нче шигырьдәге фикер дә дөрес: Йәһвә кысрыкланган мескеннәрне коткара һәм аларга ярдәм итә (Әюп 36:15; Зәб. 6:4; 31:1, 2; 54:7; 145:20).

Бу ике фикер дә дөрес икән, алайса, 7 нче шигырьдәге «Син аларны сакларсың» дигән сүзләр кемгә я нәрсәгә кагыла соң?

Бу мәдхиянең эчтәлеге шушы сүзләр кешеләргә карый икәнен күрсәтә. Әйдәгез, кайбер нечкәлекләргә игътибар итик.

Зәбур 12:1 дә алданган «гаделләрнең» хәле турында әйтелә. Алдагы шигырьләрдә Йәһвә үз телләрен дөрес кулланмаучыларга каршы күтәрелер дип әйтелә. Йәһвәнең сүзләре саф һәм һәрвакыт ышанычлы булганга, аның безне яклаячагына шикләнмәскә була.

Шулай итеп, 7 нче шигырьдә Йәһвәнең мескен кешеләрне саклавы һәм аларны мәңге яклавы турында әйтелә.

Өстәвенә, грек Септуагинтасы һәм арамей таргумнары да безгә «аларны» дигән сүз «Йәһвәнең сүзләренә» түгел, ә кешеләргә карый икәнен аңларга булыша. Мәсәлән, еврей масорет текстында 7 нче шигырьдә «аларны» һәм «аларның» дип әйтелсә дә, грек Септуагинтасында «безне» һәм «безнең» дип әйтелә. Шулай ук бу шигырьдә Аллаһы «аларның һәрберсен бу буыннан» яклар дип әйтелә (Зәб. 12:7, 8). Ә инде арамей таргумнарында бу шигырь болай дип яңгырый: «И Раббы, син тәкъва кешеләрне якларсың, аларны явыз кешеләр буыныннан мәңге сакларсың. Һәр җирдә — бозык кешеләр, алар канэчкеч сөлек кебек».

Йомгаклап шуны әйтергә була: Зәбур 12:7 дәге сүзләр «мескеннәргә» кагыла һәм Аллаһы аларны яклаячагына өмет бирә.