Ишагыя 64:1—12
64 Әгәр син күкләрне ертып аска төшсәң иде,Синең аркада таулар селкенер иде!
2 Бу ялкыннан чыбык-чабык янып киткәндәйҺәм уттан су кайнагандай булыр иде,Шунда дошманнарың исемеңне танып белеп,Халыклар синең алда калтырар иде!
3 Син курку-хөрмәт уята торган эшләр — без күрергә өметләнмәгән эшләр башкарганда,+Аска төштең, һәм синең алдыңда таулар селкенде.+
4 Элек-электән беркем дә башка Аллаһы турында ишетмәгән һәм белмәгән,Беркем дә синнән башка Аллаһыны күрмәгән,Син генә үзеңне көтеп* торучылар хакына эш итәсең.+
5 Син дөрес булганны шатланып эшләүчеләргә,+Сине истә тотып юлларыңнан йөрүчеләргә ярдәмгә киләсең.
Ләкин без гөнаһлар кылып тордык, һәм син ярсыдың,+Без озак вакыт гөнаһ кылдык.
Без котылуга лаекмы соң?
6 Без бөтенебез нәҗес кешедәй булып киттек,Безнең бөтен тәкъва эшләребез күрем көннәрендәге кием шикелле.+
Без барыбыз яфрак кебек корырбыз,Гөнаһларыбыз безне җил сыман очырып алып китәр.
7 Синең исемеңне чакыручы беркем юк,Бер кеше дә сиңа тотынырга омтылмый.
Син бездән йөзеңне бордың,+Гөнаһларыбыз аркасында безне корытасың.
8 Ләкин син, и Йәһвә, безнең Атабыз.+
Без балчык, ә син безнең Чүлмәкчебез.*+
Безнең барыбызны синең кулың ясады.
9 И Йәһвә, чиктән тыш ярсый күрмә,+Гөнаһларыбызны мәңге истә тотма.
Безгә карачы, без бит барыбыз синең халкың.
10 Синең изге шәһәрләрең чүлгә әйләнде.
Сио́н — чүлгә,Иерусалим ташландык җиргә әверелде.+
11 Безнең изге һәм данлыклы* йортыбыз*Утта янды.+
Анда ата-бабаларыбыз сине мактаган иде.
Без кадерләгән бар нәрсә җимерек хәлдә ята.
12 Моны күреп, и Йәһвә, һаман бернәрсә дә эшләмәссеңме?
Өнсез калып, шулкадәр мәрхәмәтсез җәберләнүебезгә юл куярсыңмы?+
Искәрмәләр
^ Яки «сабыр итеп көтеп».
^ Яки «безне булдырган Аллаһы».
^ Яки «матур».
^ Яки «гыйбадәтханәбез».