Чыгыш 15:1—27
15 Ул вакытта Муса һәм исраиллеләр Йәһвәне мактап җыр җырлады:+
«Мин Йәһвәне мактап җырлармын, чөнки ул үзен данлыклы итте,+
Ат белән җайдакны диңгезгә ташлады.+
2 Йәһ* — минем көчем һәм кодрәтем, чөнки ул мине коткарды.+
Ул — минем Аллаһым, мин аны мактармын.+ Ул — ата-бабаларымның* Аллаһысы,+ мин аны данлармын.+
3 Йәһвә — гайрәтле гаскәри.+ Йәһвә аның исеме.+
4 Фиргавеннең сугыш арбаларын һәм гаскәрен ул диңгезгә ташлады,+Һәм иң яхшы гаскәриләре Кызыл диңгезгә батты.+
5 Диңгезнең ярсулы дулкыннары аларны каплады; алар, таштай, диңгез төбенә китте.+
6 Синең уң кулың, и Йәһвә, гаять көчле,+Синең уң кулың, и Йәһвә, дошманны тар-мар итә.
7 Бөек шөһрәткә ия булганлыктан, син үзеңә каршы күтәрелгәннәрне егып ташлый аласың.+
Үзеңнең көйдергеч ачуыңны җибәрәсең дә, ул аларны камылны ашагандай ашап бетерә.
8 Борын тишегеңнән чыккан сулыштан сулар бергә җыелды.
Алар ташкыннарны тоткарлап торды,Тынычсыз сулар диңгез йөрәгендә катып калды.
9 Дошман: „Эзәрлекләп барып, куып җитәрмен!
Җаным туйганчы табыш бүләрмен!
Кыныннан кылычымны чыгарырмын! Кулым аларны буйсындырыр!“+ — диде.
10 Ә син сулышың белән өрдең, һәм диңгез аларны каплады;+Алар куәтле суларда кургаштай батты.
11 Илаһларның кайсысы сиңа тиң, и Йәһвә?!+
Кем изгелекне синдәй белдерә?!+
Син тирән хөрмәткә һәм мактауга лаек, син — могҗизалар кылучы.+
12 Уң кулыңны суздың, һәм җир аларны йотты.+
13 Тугры мәхәббәтең белән син үзең йолып алган халыкны алып барасың,+Кодрәтең белән син аларны үзең яшәячәк изге урынга алып килерсең.
14 Халыклар һичшиксез ишетер,+ алар калтырап торыр,Филистидә яшәүчеләрне каты газап* чолгап алыр.
15 Ул вакытта Эдо́м шәехләре* тетрәнеп китәр;Моабның куәтле идарәчеләрен* калтырану биләп алыр.+
Кәнганда яшәүче барлык халыкларның рухы сынар.+
16 Аларның коты алыныр.+
И Йәһвә, халкың үтеп киткәнче,Үзең барлыкка китергән халык+ үтеп киткәнче,+Кулыңның кодрәтеннән алар таштай катып калыр.
17 И Йәһвә, син аларны алып килеп, үз тавыңа, үз биләмәңә,+Үзеңә яшәр өчен әзерләп куйган урынга урнаштырырсың,*Үз кулларың белән төзегән изге урынга урнаштырырсың, и Йәһвә.
18 Йәһвә патша булып мәңге идарә итәчәк.+
19 Фиргавеннең сугыш арбалары һәм җайдаклары диңгезгә кергәч,+Йәһвә диңгез суларын кире кайтарып, алар өстенә ишеп төшерде.+
Ә Исраи́л халкы диңгез уртасыннан, коры җирдән үтте».+
20 Аннары Һарунның апасы — пәйгамбәр хатын Мириа́м — кулына шалтыравык алды, һәм барлык хатыннар, аңа ияреп, шалтыравыклар алдылар да бии башладылар.
21 Ир-атларга җавап итеп Мириам болай дип җырлады:
«Йәһвәне мактап җырлагыз, чөнки ул үзен данлыклы итте.+
Ул ат белән җайдакны диңгезгә ташлады».+
22 Соңрак Муса Исраилне Кызыл диңгез яныннан алып китте, һәм алар Шур чүленә килеп чыкты. Алар чүл буйлап өч көн барды, ләкин су таба алмадылар.
23 Алар Марага*+ килеп җитте, ләкин Мара́ суын эчә алмады, чөнки ул ачы иде. Шунлыктан ул шул урынны Мара дип атады.
24 Шунда халык: «Безгә нәрсә эчәргә соң?» — диеп, Мусага зарланырга тотынды.+
25 Ул Йәһвәгә ярдәм сорап ялварды,+ һәм Йәһвә кечкенә бер агачка күрсәтте. Муса аны суга ташлагач, су төче булып китте.
Анда Аллаһы аларга күрсәтмә бирде һәм хөкем итү өчен нигез я үрнәк булып хезмәт итүче хәл тудырды. Анда Ул аларны сынады.+
26 Ул болай диде: «Әгәр дә сез Йәһвә Аллаһыгызның сүзен ихлас белән тыңласагыз, аның күзендә дөрес булганны эшләсәгез, аның боерыкларына колак салсагыз һәм барча күрсәтмәләрен тотсагыз,+ мин мисырлыларга җибәргән авыруларның берсен дә сезгә җибәрмәм,+ чөнки мин — Йәһвә, сезне савыктыручы».+
27 Шуннан соң алар Элимга килделәр. Анда 12 су чыганагы һәм 70 финик пальмасы бар иде. Шул җирдә алар су янында чатыр корып урнашты.
Искәрмәләр
^ Йәһвә исеменең кыска формасы.
^ Сүзгә-сүз «атамның».
^ Сүзгә-сүз «тулгак газабы».
^ Шәех — кабилә башлыгы.
^ Яки «деспотларын».
^ Сүзгә-сүз «утыртырсың» (үсемлекне утырткан сыман).
^ Мәгъ. «ачы тәм».