Элкана деп израиль кижи Анна биле Феннана деп ийи кадайлыг турган. Элкана Аннага эң ынак чораан. Феннананың ажы-төлү хөй, а Аннаның ажы-төлү чок турган. Ынчангаш Феннана Аннаны бо-ла куду көөр турган. Чыл санында Элкана өг-бүлези-биле кады Иеговага мөгеер дээш, Силомда өргээ-майгынче чоруптар турган. Бир катап олар Силомга чедип кээрге, Элкана ынак кадайының муңгарап турарын эскерип каан. Ол аңаа: «Эргимим Анна, ыглавайн көр. Мен бар ышкажыл мен. Сеңээ дыка ынак мен» — дээн.

Удатпаанда Анна мөргүүр дээш чорупкан. Ол соксаал чок ыглап-сыктап, Иеговадан дузаны дилеп, аазаан: «Иегова, сен меңээ оолду бээр болзуңза, бүгү чуртталгазында бараалгаар кылдыр, ону сеңээ бээр мен».

Дээди бараалгакчы Илий Аннаны көрүп кааш, эзирик деп бодаан. Анна аңаа: «Чок, дээргим, мен эзирик эвес мен. Мен аажок муңгарап, ону Иеговага чугаалап тур мен» — дээн. Илий шын эвес чүүл чугаалаанын билип кааш, аңаа мынча дээн: «Дилеп турар чүүлүңнү Бурган бээр-ле болзунам!» Анна ону дыңнааш, сагыш-сеткили чиигей берген. Чыл четпээнде Анна оолдуг апаргаш, ону  Самуил деп адап алган. Аннаның кайы хире өөрүп турганын сагыштаалап көр даан!

Анна аазаашкынын утпаан. Самуил өзүп, эмигден үне бээрге, Анна оглун Иеговага бараалгаар кылдыр өргээ-майгынга эккелген. Ол Илийге мынча дээн: «Бо оол дээш мөргүп турдум. Ол бүгү чуртталгазында Иеговага бараалгаар кылдыр хүлээдип тур мен». Элкана биле Анна оглунче чыл санында кээп, аңаа чаа хепти эккеп берип турган. Иегова Самуилден аңгыда, Аннага үш оолду, ийи кысты берген.