Иегованы алдаржыдыңар
Киирер:
1. Дээрде күчүлүг Иегова,
Кым-на Сеңээ деңнежир?
Бүгү ынакшылың дээш мен,
Канчаар Сени алдаржыдайн?
Дээрже өрү шиглей көрүп,
Күчү-күжүң эскердим.
Сагыш-човаашкының сактып:
«Мен-даа кым мен?» — деп бодандым.
КОЖУМАА
Иегова Сээ, ырымны ырладым.
Бо ырыга мактадым.
Бурганым Сен, Мөңгеде Хааным Сен,
Сени мен алдаржыттым,
Макталга төлептиг Сен.
2. Чуртталгамны мен, Иегова,
Сээ берип, мөгеер мен.
Өөрүшкүлүг мен суртаалдап,
Ачы-буяныңны мактаайн.
Өндүр бедик Иегова,
Сээ бараалгаары — хүндү.
Күчү-күжүм, алдарым Сен.
Сени эдерейн мөңгеде.
КОЖУМАА
Иегова Сээ, ырымны ырладым.
Бо ырыга мактадым.
Бурганым Сен, Мөңгеде Хааным Сен,
Сени мен алдаржыттым,
Макталга төлептиг Сен.
3. Черде далай, хову, хемнер,
Дээрде ай, хүн, сылдыстар —
Ону көргеш чүрек өөрүүр.
Чаяалгаңда ынакшыл бар.
Мерген-угаан, күчү-күжүң
Чаяалгаңдан илдең-не.
Бо бүгүнү Сен кылган Сен!
Ону мен чажырар мен бе?
КОЖУМАА
Иегова Сээ, ырымны ырладым.
Бо ырыга мактадым.
Бурганым Сен, Мөңгеде Хааным Сен.
Сени мен алдаржыттым,
Макталга төлептиг Сен.
(Көрүңер: Ыд. ыр. 96:1—10; 148:3, 7.)