Чиқиш 2:1–25
2 Ўша пайтларда Леви қабиласидан бўлган бир киши ўз қабиласидан бир қизга уйланди+.
2 Қиз ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди ва боласининг ёқимтой эканини кўриб, уни уч ой яшириб юрди+.
3 Лекин чақалоқни ортиқ яшириб юришнинг иложи бўлмагани боис+, у қамишдан* сават* ясаб, ичини смола* билан қоплади-да, болани ичига солди ва Нил дарёси бўйидаги қамишзорга қўйиб қўйди.
4 Боланинг опаси+ эса укаси билан нима бўлишини кўриш учун нарироқда қараб турди.
5 Шу вақт, фиръавннинг қизи Нил дарёсида чўмилгани келди, хизматидаги қизлар эса соҳилда юришган эди. У қамишзор ўртасидаги саватни кўриб қолди ва чўрисига дарҳол уни олиб келишни буюрди+.
6 Саватни очиб, ичида йиғлаб ётган чақалоқни кўрди-да: «Бу ибронийларнинг боласи экан»,— деди, лекин унга раҳми келди.
7 Шунда боланинг опаси фиръавннинг қизига: «Бориб, бу болани эмизиб, унга энагалик қиладиган бирорта иброний аёлни чақириб келайми?» — деди.
8 Фиръавннинг қизи унга: «Майли, бор!» — деб айтди. Қиз шу заҳотиёқ бориб, боланинг онасини чақириб келди+.
9 Фиръавннинг қизи аёлга: «Бу болани олиб, уни мен учун боқиб бер. Хизмат ҳақингни тўлайман»,— деди. Аёл болани олиб, унга энагалик қилди.
10 Бола катта бўлгач, аёл уни фиръавннинг қизига олиб келди ва у болани ўғил қилиб олди+. «Мен уни сувдан чиқариб олганман»+,— дея исмини Мусо* қўйди.
11 Мусо улғайиб, вояга етди. Бир куни биродарларининг оғир меҳнатини кўриш учун уларнинг олдига борди+ ва мисрлик иброний биродарларидан бирини ураётганини кўриб қолди.
12 У атрофига қаради-да, ҳеч ким йўқлигини кўрди ва мисрликни ўлдириб, қумга кўмиб қўйди+.
13 Эртаси куни яна борганида, иккита иброний бир-бири билан уришаётганини кўрди. Шунда у ноҳақлик қилаётган кишига: «Нега биродарингни уряпсан?»+ — деди.
14 Бунга ўша киши: «Ким сени бизларга раҳбар ёки қози қилиб қўйди? Мисрликни ўлдиргандек, мени ҳам ўлдирмоқчимисан?»+ — деб айтди. Мусо қўрқиб кетиб: «Бу иш ошкор бўлибди!» — деб ўйлади.
15 Фиръавн бундан хабар топиб, Мусони ўлдирмоқчи бўлди. Лекин Мусо фиръавндан қочиб, Мидиён+ юртига кетди. У ерга етиб келгач, Мусо бир қудуқ ёнига ўтирди.
16 Мидиён юрти руҳонийсининг+ еттита қизи бор эди. Улар отасининг молларини суғориш учун охурларга сув тўлдиргани қудуқ олдига келишди.
17 Аммо ҳар доимгидек, чўпонлар келиб, уларни ҳайдаб юборишди. Шунда Мусо ўрнидан турди-да, қизларга молларини суғоришга ёрдам берди.
18 Қизлар уйга келишгач, оталари Рувел*+ ҳайрон бўлиб: «Бугун уйга тез қайтибсизларми?» — деб сўради.
19 Қизлар бўлса: «Бир мисрлик+ бизни чўпонлардан ҳимоя қилди, ҳатто молларимизни суғориш учун бизга сув тортиб берди»,— дейишди.
20 Шунда у қизларига: «Қани у? Нега уни қолдириб келдингизлар? Бориб, чақириб келинглар, биз билан овқатланиб олсин»,— деб айтди.
21 Мусо уникида яшашга рози бўлди ва Рувел қизи Зиппурани+ унга хотинликка берди.
22 Бир мунча вақтдан сўнг Зиппура ўғилли бўлди. Мусо: «Мен бегона юртда келгинди бўлиб қолдим»+,— деб, ўғлининг исмини Гершом*+ қўйди.
23 Анча йиллардан кейин Миср шоҳи вафот этди+. Бироқ Исроил халқи аввалгидай қуллик азобидан оҳ тортар ва зорланиб фарёд қиларди. Уларнинг ёрдам сўраб қилган фиғонлари ҳақ Худога етиб борди+.
24 Аллоҳ уларнинг фиғонини эшитиб+, Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқуб билан қилган аҳдини эслади+.
25 Тангри Исроил халқига эътибор қаратиб, улар азоб чекаётганини кўрди.
Изоҳлар
^ Сўзма-сўз «папирус». Саёз сувда ўсадиган, пояси чўкмайдиган ўсимлик.
^ Ёки «сандиқ, қути».
^ Ёки «асфальт, битум»; табиий асфальтни билдиради.
^ Маъноси «чиқариб олинган», яъни сувдан қутқарилган.
^ Яъни Ятро.
^ Маъноси «ўша юртдаги келгинди».
