Юҳанно баён этган хушхабар 9:1–41

  • Исо туғма кўр одамни соғайтиради (1–12)

  • Фарзийлар соғайган кишини сўроққа тутишади (13–34)

  • Фарзийлар кўрдирлар (35–41)

9  Исо кетаётиб туғма кўр кишини кўриб қолди. 2  Шогирдлари ундан сўрашди: «Устоз+, кимнинг гуноҳи туфайли бу одам кўр бўлиб туғилган: ўзинингми ёки ота-онасинингми?» 3  Исо жавоб бериб деди: «На унинг ўзи, на ота-онаси айбдор, балки Худонинг қудрати унда намоён бўлиши учун бундай бўлган+. 4  Ҳануз кундуз экан, биз мени Юборганнинг ишини бажаришимиз лозим+. Зеро тун келмоқда, ўшанда бирор киши ҳам ишлай олмайди. 5  Мен дунёда эканман, мен дунёнинг нуриман»+. 6  Буларни айтгач, Исо ерга тупурди-да, тупугидан лой қилди. Сўнг лойни кишининг кўзига суртиб+, 7  шундай деди: «Бориб Силоам ҳовузида кўзларингизни ювинг». (Силоам «Юборилган» деганидир). У киши бориб ювинди ва кўзлари очилиб қайтди+. 8  Ўша кишининг қўшнилари ва илгари унинг тиланчилик қилиб ўтирганини кўрган одамлар: «Бу ўша, садақа сўраб ўтирган одам эмасми?» — дейишарди. 9  Айримлар: «Бу ўша»,— дейишса, бошқалар: «Йўғ-э, унга ўхшайди, холос»,— деб айтишарди. У киши эса: «Мен ўшаман»,— дерди. 10  Шунда улар сўрашди: «Қандай қилиб кўзларинг очилди?» 11  «Исо деган киши тупугини тупроқ билан аралаштириб, кўзларимга суртди ва менга: “Боринг, Силоам ҳовузида кўзларингизни ювинг”+,— деди. Мен бориб ювиндим ва мана кўрадиган бўлдим»,— деб жавоб қайтарди. 12  Кейин ундан: «Ўша одам қаерда?» — деб сўрашди. У эса: «Билмайман»,— деб жавоб берди. 13  Сўнгра кўр бўлган ўша кишини фарзийларнинг олдига келтиришди. 14  Исо тупугини тупроқ билан аралаштириб, кишининг кўзларига суртган+ кун Шаббат эди+. 15  Энди фарзийлар ҳам унинг қандай қилиб кўра бошлаганини билиш учун уни сўроққа тутишди. Киши эса: «У тупугини тупроқ билан аралаштириб, кўзларимга лой суртди. Мен бориб кўзларимни ювдим-да, кўра бошладим»,— деди. 16  Фарзийлардан баъзилари: «У Аллоҳдан келган инсон эмас, чунки у Шаббат кунига риоя қилмаяпти»+,— дейишди. Яна бошқалари: «Гуноҳкор инсон бундай мўъжизаларни қандай ярата олади?»+ — дейишди. Шу туфайли ораларида бўлиниш юзага келди+. 17  Шунда улар кўзи ожиз бўлган кишидан яна сўрашди: «Кўзларингни очган ўша одам ҳақида сен нима дейсан?» У киши эса: «У пайғамбар»,— деди. 18  Бироқ яҳудийлар кўзлари очилган бу кишининг ота-онасини чақиртирмагунча, у кўзи ожиз бўлиб, энди эса кўра бошлаганига ишонмаётган эдилар. 19  Улар унинг ота-онасидан сўрашди: «Туғма кўр ўғлингиз шуми? Унда қандай қилиб у кўряпти?» 20  Улар жавоб беришди: «Бу бизнинг ўғлимиз ва у туғма кўр эканини биламиз. 21  Аммо у қандай қилиб кўраётгани ва кўзларини ким очганини билмаймиз. Ўзидан сўранглар. У балоғатга етган, ўзи учун жавоб бера олади-ку». 22  Ота-онаси яҳудийлардан қўрқишгани учун+ бундай дейишди. Чунки улар Исони Масиҳ деб тан олган ҳар кимсани ибодатхонадан* ҳайдашга тил бириктиришган эди+. 23  Ана шу сабабдан ота-онаси: «Ўзидан сўранглар. У балоғатга етган»,— дейишди. 24  Сўнг улар кўр бўлган кишини яна чақириб, унга: «Ҳақиқатни гапириб Худони улуғла. Биз у одамнинг гуноҳкор эканини биламиз»,— дейишди. 25  «Гуноҳкорми ёки йўқми, мен буни билмайман. Фақат шуни биламанки, мен кўр эдим, энди эса кўзларим кўряпти»,— деб жавоб берди у киши. 26  Улар эса: «У сенга нима қилди? Қандай қилиб кўзларингни очди?» — деб сўрашди. 27  У киши жавобан шундай деди: «Мен сизларга айтиб берган эдим-ку, сизлар эса тингламадингизлар. Нега яна бу ҳақда эшитмоқчисизлар? Ёки сизлар ҳам унинг шогирдлари бўлишни истаяпсизларми?» 28  Бу сўзлари учун уни жеркиб беришди: «Сен унинг шогирдисан, биз эса Мусонинг шогирдларимиз. 29  Худо Мусо билан гаплашганини биламиз, у одамнинг қаерданлиги эса бизга номаълум». 30  Бунга жавобан у киши деди: «Ана шуниси ажабланарли-да, у кўзларимни очди-ю, сизлар эса унинг қаерданлигини ҳам билмайсизлар. 31  Аллоҳ гуноҳкорларни тингламаслиги бизга аён+, лекин Худодан қўрқиб, Унинг иродасини бажарган ҳар кимни У тинглайди+. 32  Биров туғма кўр кишининг кўзларини очгани ҳақида ҳеч эшитмаганмиз. 33  Агар у Аллоҳдан келган киши бўлмаганида эди, ҳеч нарса қилолмасди»+. 34  Шунда улар: «Сен гуноҳ ичида туғилган бўла туриб, бизга ақл ўргатасанми?!» — дейишди-да, уни ҳайдаб юборишди+. 35  Ўша кишини ҳайдаб юборишганини Исо эшитди ва уни топиб деди: «Сиз Инсон Ўғлига ишонасизми?» 36  У эса сўради: «Тақсир, у ким ўзи, мен унга ишонсам?» 37  Исо унга: «Сиз уни кўргансиз. Ҳозир ҳам у сиз билан гаплашиб турибди»,— деди. 38  Шунда у: «Ҳазрат, унга ишонаман»,— деди-да, Исога тиз чўкиб таъзим қилди. 39  Исо бўлса шундай деди: «Мен бу дунёга ҳукм қилиш учун келдим, токи кўзи ожизлар кўрсин+, кўрадиганлар эса кўр бўлсин»+. 40  Унинг олдида турган фарзийлар бу сўзларни эшитиб, унга: «Нима, биз кўрмизми?» — дейишди. 41  Исо уларга деди: «Агар кўр бўлганингизда эди, гуноҳсиз бўлардингиз. Аммо сизлар: “Биз кўряпмиз”,— деганингиз учун гуноҳингиз бўйнингизда қолади»+.

Изоҳлар