DONIYOR PAYG‘AMBAR bashorat qilganidan keyin 500 yildan ziyod vaqt o‘tdi. O‘shanda farishta Jabroil hazrati Dovudning avlodi bo‘lmish Maryam ismli bokira qizga zohir bo‘ldi. Farishta uning oldiga kelib: «Salom, ulug‘ iltifotga sazovor bo‘lgan qiz, Yahova sen bilandir»,— dedi (Luqo 1:28). Maryam esa qo‘rqib ketdi. Qiziq, Jabroilning salomi nimadan darak berardi?

Jabroil unga quyidagicha tushuntirdi: «Qo‘rqma Maryam, sen Allohning nazarida marhamat topding. Mana, sen homilador bo‘lib, o‘g‘il tug‘asan va ismini Iso qo‘yasan... Tangri Yahova unga bobokaloni Dovudning taxtini beradi... va shohligining cheki bo‘lmaydi» (Luqo 1:30–33). Qanday ajoyib xabar-a! Maryam o‘sha uzoq kutilgan zotni, ya’ni Masihni dunyoga keltirar ekan!

Keyingi yili Baytlahm shahrida Iso tavallud topdi. O‘sha kechaning o‘zidayoq farishta cho‘ponlarga zohir bo‘lib, shularni aytdi: «Qo‘rqmanglar! Men sizlarga... cheksiz quvonch baxsh etadigan xabar keltirdim. Bugun Dovud payg‘ambarning shahrida sizlar uchun bir najotkor — Hazratingiz Masih tug‘ildi» (Luqo 2:10, 11). Keyinroq Isoning oilasi Nosira shahriga ko‘chib o‘tdi va u o‘sha yerda ulg‘aydi.

Milodiy 29- yili Iso Allohning payg‘ambari bo‘lib xizmat qila boshladi. Ha, aynan o‘sha yili Masih paydo bo‘lishi kerak edi. O‘shanda Iso «taxminan o‘ttiz yoshda edi» (Luqo 3:23). Ko‘pchilik, uni Alloh yuborganligini tushunib: «Oramizda ulug‘ payg‘ambar paydo bo‘ldi»,— deyishardi (Luqo 7:16, 17). Xo‘sh, Iso odamlarga nimalarni o‘rgatardi?

Iso odamlarga Allohni sevib, Unga topinishni o‘rgatardi. «Allohimiz Yahova — yagona Yahovadir. Tangring Yahovani butun qalbing, butun joning, butun onging va butun quvvating bilan sev»,— deya e’lon qilardi u (Mark 12:29, 30). Yana, u quyidagicha derdi: «Tangring Yahovaga sajda qil va faqat Unga muqaddas xizmatni ado et» (Luqo 4:8).

Iso insonlarni mehr-oqibatli bo‘lishga chorlardi. «Yaqiningni o‘zingni sevganday sev»,— derdi u (Mark 12:31). Shuningdek, u quyidailarni aytardi: «Odamlar sizlarga qanday munosabatda bo‘lishini xohlasangiz, sizlar ham ularga shunday munosabatda bo‘ling. Zero Tavrot qonuni va payg‘ambarlar kitoblarining mohiyati shundadir» (Matto 7:12).

 Iso odamlarga g‘ayrat bilan Xudoning Shohligi to‘g‘risida gapirardi. «Xudoning Shohligi to‘g‘risidagi xabarni men boshqa shaharlarda ham va’z qilishim kerak. Axir men shuning uchun yuborilganman»,— deb aytardi u (Luqo 4:43). Qiziq, nima sababdan Xudoning Shohligi to‘g‘risida gapirish shunchalik muhim edi?

Muqaddas Kitob ta’limotiga ko‘ra, Xudoning Shohligi — yer yuzi ustidan boshqaradigan samoviy hukumatdir. Iso Masih esa Alloh tomonidan tayinlangan Shohdir. Doniyor payg‘ambar, osmonda Masihga Alloh «hukmronlik, ulug‘vorlik va shohlik» berishini karomat qilgan (Doniyor 7:14). O‘sha Shohlik yer yuzini jannatga aylantirib, Allohning xizmatchilarini abadiy hayot bilan taqdirlaydi. Axir bu eng ezgu xabar emasmi?!