მარკოზ 13:1-37
13 იესო ტაძარშე გიმიშუნ, ართ მოწაფექ უწუ: „მოძღვარ, ქიდეკვირ, მუ დიდებულ ქუალეფ დო შენობეფ რე!“
2 იესოქ უპასუხ: „ხომ ქარწყექ თე დიდებულ შენობეფს?! ირფელ აკოცენს, ქუა ქუას ვეგესქიდუ“.
3 ზეთისხილიშ გვალას ხედჷ დო ტაძარს გინაჯინედუნ, პეტრექ, იაკობიქ, იოანექ დო ანდრიაქ ცალკე კითხეს თის:
4 „ქომწით, მუჟამ მოხვადუ თენა დო მუ იჸუაფ თიშ ნიშან, ნამდა თე ირფელიშ ბოლო მოულირ რე?“
5 იესოქ უპასუხ: «კურცხას რდათჷ, ნამდა მითინქ ვემგოჩილითუან.
6 ბრელ ქუმურს ჩქიმ სახელით დო თქუანს, „მა ვორექ ქრისტე“, დო ბრელს მიოჩილითუანს.
7 მუჟამსით ქიგეგენთ ომეფიშ ხონარს დო ქიმირჩქილუანთ ამბეეფს ომეფიშ გურშენ, ვა დოშქურდათ. თე ირფელქ ოკო მოხვადას, მარა თენა დიო ხოლო ვა რე თე ქიანაშ ბოლო.
8 ერ ერს გეგნენტერებ დო სამეფო სამეფოს, იჸუაფ დიხანწალუეფ მინ ართ დო მინ მაჟია ადგილს დო ოჭკუმალიშ სინაკლებე. თე ირფელ მშობიარობაშ ჭუეფიშ დაჭყაფ რე.
9 მზათ რდათჷ! მუშენდა ჩქიმ გურშენ გეგნორჩანა სასამართლოეფს დო გორლარხუნა სინაგოგეფს, ქიგგორინუანა გამგებელეფიშ დო მეფეეფიშ წოხოლე, მუთ თინეფწკუმა დამოწმებაშ საშვალებას ქიმერჩანა.
10 მარა დიო არძა ხალხის ოკო ექადაგას სახიოლო ამბექ.
11 გეგნორჩანან, ვედიჭყათ წუხება, მუ თქუათ; თინა ქოთქვით, მუდგას წმინდა შურშე* მიღენთ. თიმწკუმა თქვან მანგიორო წმინდა შურ ქოთქუანს ორაგადეს.
12 ჯიმა ჯიმას გამასქიდუ ოღურალო დო მუმა — სქუას. სქუალეფ მშობლეფს გეგნენტერებუნა დო ოღურალო ვა დაზოგენა.
13 არძა გოიჯოგუანა ჩქიმ სახელიშ გურშენ, მარა მით ბოლოშახ მითვინენს, გინოსქიდუ.
14 მუჟამსით ქოძირუნთ საზიზღარ მუდგარენს, ნამუთ ირფელს ჯალაგანს დო თექ გერე, სოდეთ ოკო ვეგერდას (მით თეს კითხულენს, გურ ქუგუჩას), იუდეას იჸუაფუნან თინეფქ, გვალეფშა ინტან;
15 ჸუდეს გიმეჸინ* თიქ მუთუნიშ ეიოჭოფშა ვემნორთას დინახალე;
16 ვართ ჸვანას მუშენსინ თიქ დირთას ჸუდეშა გინაქუნალიშ ეიოჭოფშა.
17 ორსულეფიშ დო თი დიდალეფიშ ცოდა, მიდგას თი დროს თოთო ბაღანეფ აჸვენუნა*!
18 ილოცით, ნამდა თექ ზოთონჯის ვა მოხვადას,
19 მუშენდა თი დღალეფს იჸუაფ თიცალ გაჭირება, მუნერით ვა ჸოფე ქვეყნიერებაშ გოჭყაფაშე ამდღარშახ დო ვართ უკულ იჸუაფ.
20 იეჰოვაქ თი დღალეფს ვა მოურკ-და, კოჩ დოძახებულ ვეგნოსქიდუ; მარა გიშაგორილეფიშ გურშენ, ნამუთ მუქ გიშეგორ, გამურკენს თი დღალეფს.
21 თიმწკუმა ქრისტე ამარ რე ვარდა ემერ რენია, მითინქ ქოიწუეს-და, ვედეჯერათ,
22 მუშენდა გემკორჩქინდუნა ტყურა ქრისტეეფ დო ტყურა წინასწარმეტყველეფ, მით მერეთ დო გასაკვირ საქმეეფს გაკეთენა, ნამდა ქეშიალებუეს-და, გიშაგორილეფ ხოლო ეიოჩილითუან შარას.
23 თაშ ნამდა, კურცხას რდათჷ! მა წინასწარ ქოიწით თე ირფელ.
24 თიმ დღალეფს, თე გაჭირებაშ უკულ, ჩხანა დეუკმელებ დო თუთა მეტო ვა გოსინთანს,
25 ცაშე მურიცხეფ გეგთოცენს დო ზეციურ ძალეფ ქიდიზარზალუანს.
26 თიმწკუმა ქოძირუნა კოჩიშ სქუას, ნამუთ მუნაფეფ შქას დიდ ძალათ დო დიდებულებათ მიშას იჸი.
27 თინა მიდაშქვანს მუშ ანგელოზეფს დო გეკოშაყარანს მუშ გიშაგორილეფს დედამიწაშ ოთხხოლო კუნთხუშე დო ცაშ კუნთხუეფშე.
28 ქიდეკვირით ლუღიშ ჯას დო ქიდიგურეთ: მუჟამსით ახალ ნოჸელეფ მიკუღ დო ფალუნს, გიჩქუნა, ნამდა ზაფხულ მონჭაფილ რე.
29 თქვა ხოლო, მუჟამსით ქოძირუნთ, ნამდა თე ირფელ ხვადუ, გიჩქუდან, კოჩიშ სქუაშ მოულა მონჭაფილ რე*.
30 მართალს გირაგადუთ: თე თაობა ვა ღურუ, ონდო თე ირფელ ვა მოხვადუ.
31 ცა დო დიხა მისპუ, მარა ჩქიმ სიტყვეფ ვეშესრულასინ თეშ ვა დოსქიდუ.
32 მუმაშ მეტ მითინს ვა უჩქჷ, მუჟამ დოდირთუ თი დღა ვარდა საათ — ვართ ზეცას ანგელოზეფს დო ვართ სქუას.
33 ჯგირო ქიდეკვირით დო კურცხას რდათჷ, მუშენდა ვაიჩქუნა, მუჟამ მოურს თე დრო.
34 თენა თიცალ რე, კოჩიქ შხვა ქიანაშა ულაშახ მუშ ჸუდე მონეფს ჩაბარას, არძას მუშ-მუშ საქმე ქიმურჩქინას დო ყარულს უზოჯას, კურცხას რდავა.
35 თაშ ნამდა, კურცხას რდათჷ, მუშენდა ვაიჩქუნა, მუჟამ მოურს ჸუდეშ მინჯე: დღაშ ბოლოს, შქა სერს, იალონშა* დოვარ ოჭმარეს ადრე,
36 მუშენდა ველუთუნ თეშ ქუმურსუნ, ლურენჯეფს ვამგოჭიშუან.
37 მუდგას თქვა გირაგადუთ, არძას ურაგადუქ: კურცხას რდათჷ!»
სქოლიოეფ
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ თი დროს ისრაელს ჸუდეეფიშ უმენტაშის მანგ ორთვალ უღუდ, სოდეთ შხვადოშხვა მუდგარენიშ კეთება შილებედ.
^ პირდაპირ თარგმან — „მეძუძურ დიდალეფიშ ცოდა“.
^ შხვანერო — „კარწკუმა გერე“.
^ პირდაპირ თარგმან — „მუმულიშ მეჸიონუაშ დროს“.
