ᲐᲛᲓᲦᲐ ქვეყნიერებას ბრელ ფიქრენს, ნამდა შხვეფშე განსაკუთრებულო ოკო მექცუან დო უმოს უფლებეფ ოკო უღუდას. ნამთინეს უკვე ოქცუნა განსაკუთრებულო, მარა უმოსის ითხინს. თეცალ ადამიანეფ ეგოისტეფ დო უმარდულეფ რენა. თენა ოძირანს, ნამდა ბოლო დღალეფს ფცხოვრენთ, მუშენდა, მუჭოთ ბიბლია იჩიებ, ბოლო დღალეფს ზუსტას თეცალ ადამიანეფ იჸუაფუდეს (2 ტიმ. 3:2).

ეგოიზმ ამდღარ ამბე ვა რე; ირო რდესჷ თიცალ ადამიანეფ, მიდგას თე თვისება უღუდეს. მაგალთო, ადამ დო ევაქ ეგოისტურო მიქცუეს, მუჟამსით ისხუნუეს, მუნეფიშით გინოჭყვიდესკო, მუ რდჷ ჯგირ დო ფურ, მუდგათ, საბოლათ, გლახა ქიმიკინდუეს დუდშა. საუკუნეეფიშ უკულ, იუდაშ მეფე უზიაქ ხოლო ეგოისტურო მიქცუ, მუჟამსით გინოჭყვიდ, ნამდა ტაძარს საკმელიშ ჭუალაშ უფლება უღუდ, ვარინ თენა მუთუნით ვეშილებედ (2 მატ. 26:18, 19). ეგოისტურო იქციებუდეს ფარისეველეფ დო სადუკეველეფ ხოლო, მუჟამსით ფიქრენდეს, ნამდა რახანს აბრაამიშ გამნარყ რდესჷ, განსაკუთრებულ მოწონა უღუდეს ღორონთიშ თოლს (მათ. 3:9).

ამდღა თიცალ ხალხ შქას ფცხოვრენთ, მით ეგოისტეფ რენა დო ხვალე მუნეფიშ დუდშე ფიქრენა; გვალო ადვილო შილებე თეცალ კათაშ აზროვნებაქ ჩქი ხოლო გეგნმადვან (გალ. 5:26). შილებე იფიფქრათ, ნამდა ნამდგაინ პასუხიშმგებლობა მოკუთვნუნა ვარდა შხვეფქ განსაკუთრებულო ოკო მიმექცუან. მუ მიმეხვარებუნა, თექ ვა მაღოლან? პირველ რიგის, ოკო ქიგებგათ იეჰოვაშ დამოკიდებულება თე საკითხშენ. ქობძირათ ჟირ ბიბლიურ პრინციპ, ნამუთ თეს მიმეხვარებუნა.

იეჰოვა გინმოჭყვიდუნს, მუ მოკუთვნუნა დო მუ – ვარ. გუვარჩუათ თეშ მუსხირენ მაგალით.

• ოჯახის ქომონჯ პატიცემას ოკო გინაფლენდას მუშ ოსურშე დო ოსურ ჸოროფას მუშ  ქომონჯშე (ეფეს. 5:33). ქოთ ოსურს დო ქოთ ქომონჯის უღჷ უფლება, მეუღლეშე ელუდას, ნამდა ხვალე მუწკუმა გეგმირჩქინანს რომანტიკულ ინტერესის (1 კორ. 7:3). მშობლეფს უღუნა უფლება, მუნეფიშ სქუალეფშე მორჩილება მითხუან დო სქუალეფს ხოლო უღუნა უფლება, მშობლეფშე ჸოროფას დო ზრუნვას ელუდან (2 კორ. 12:14; ეფეს. 6:2).

• უხუცესეფ, მით ბრელს ხანდენა კრებაშო, პატიცემაშ ღირს რენა (1 თეს. 5:12). მარა თინეფს ვა უღუნა უფლება, ეუნჩაშან და დო ჯიმალეფს (1 პეტ. 5:2, 3).

• ღორონთიქ მთავრობეფს მეჩჷ უფლება, ოგაფურ მოთხუან ხალხის დო ჩქინდე ხოლო ითხინს, ნამდა პატი ფცათჷ თინეფს (რომ. 13:1, 6, 7).

იეჰოვაქ ღირს ვორეთინ თიშე ბრელით უმოს მუჩეს, მუშენდა უჸორთ. ცოდამეფ ვორეთინ თიშენ, სინამდვილეს, ხვალე ღურა მოკუთვნუნა (რომ. 6:23). მარა იეჰოვაქ ქიანაშ კურთხევა მუჩეს, მუშენდა მანგარო უჸორთ (ფსალმ. 103:10, 11). შურო მუთუნ კურთხევა დო პასუხიშმგებლობა ქომღუნან-და, თენა ხვალე ღორონთიშ ჭყოლოფა რე (რომ. 12:6–8; ეფეს. 2:8).

დუდ დითხილეთ ქვეყნიერებაშ აზროვნებაშე. შილებე შურო ვემეფხვადათინ თეშ გომრჩქინდან თიცალ ფიქრიქ, ნამდა შხვეფშე უჯგუშ ვორეთ. იესოქ ართ იგავით ჯგირო მოძირუეს, მუნერ ადვილო შილებე თექ აღოლას კოჩის. მუჭოთ თე იგავშე ბგებულენთ, ნამთინე მუშაქ ოჭმარეს იალონშა დიჭყჷ მუშობა დო მთელ დღას თაკარია ჩხანას მუშენდჷ; ნამთინექ ბოლოს მორთჷ დო გვალო ართ საათ იმუშუ. მარა ბინეხიშ მინჯექ ქოთ ოჭმარეს მოულირეფს დო ქოთ ბოლოს მოულირეფს ართზმა გინუგ. უმოს ადრე მოულირეფ ფიქრენდეს, ნამდა მუნეფს უმოსის გეგნუგანდეს, მუშენდა მთელ დღას მუშენდეს (მათ. 20:1–16). იესოქ თე იგავით მუშ მიმაჸუნალეფს დაგურუ, ნამდა ქიგეჯერდან თის, მუთ იეჰოვაშე მიღეს.

რდათჷ მარდულეფ დო ვა დავალდებულათ შხვეფ (1 თეს. 5:18). ჯგირ მაგალითის მარზენა პავლე მოციქულ, ნამუთ კორინთელ და დო ჯიმალეფშე ვეთხინდჷ, მატერიალურო ქელუდირთესკო თის, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა უღუდ თეშ უფლება (1 კორ. 9:11–14). მარდულეფ ოკო ვორდათ  თი ირფელშე, მუდგას შხვეფ ორთუნა ჩქინო დო ოკო ვადვავალდებულათ მითინ, ჩქინო მუდგაინ გაკეთას.

რდათჷ თანდაბალეფ. მუჭოთ წესინ, მუჟამსით მიდგაინ მუშ დუდშე ზედმეტო ფიქრენს, თიშ ფიქრის ხოლო იჭყანს, ნამდა შხვეფშე უმოს რე. თანდაბლობა ოწინააღმდეგ თეცალ აზროვნებას.

წინასწარმეტყველ დანიელქ თანდაბლობაშ ჯგირ მაგალით მუჩეს. თინა ჯგირ ოჯახშე მიშჷ, მეჯინელო სქვამ რდჷ დო თეწკუმა ართო, მანგარ ჭკვერ ხოლო რდჷ, მუდგაშ გურშენ გვალო ადვილო შილებედ იფიქრუკო, ნამდა დამსახურებულ აფუდ თი განსაკუთრებულ მოქცევა დო უპირატესობეფ, ნამუთ უღუდ (დან. 1:3, 4, 19, 20). მარა დანიელ თანდაბალ პიროვნება რდჷ, მუდგაშ გურშენ მანგარ ძვირფას რდჷ იეჰოვაშო (დან. 2:30; 10:11, 12).

მორთ, ირნერო ვეცადათ, ნამდა დუდ ეუჩილითუათ ეგოიზმის, ნამუთ სატანაშ ქვეყნიერებას რე მოდვალირ. თეშ მანგიორო, ქივეცადათ, ბედნერეფ ვორდათ თი კურთხევეფით, ნამუთ იეჰოვაშე დაუმსახურებელო მიღუნა.