დაბადებაშ 22:6-შე იძირე, მუჭო ემზადებ აბრაამი შორ შარაშ მაულარო, ნამდა ოჸვილურ შეწირუკონ. თე მუხლის ჭარ: „[აბრაამქ] გეჭოფ დიშკა შესაწირავშო დო მუშ ქომოლსქუას, ისაკის პუხუს ქუმაბუნუ, მუქ გეჭოფ დაჩხირ, მსხვერპლიშ ოჸვილარ ხამუ დო ჟირხოლოქ ართო მიდართეს“.

წმინდა წერილეფს ვა ჭარ, მუჭო ორზანდეს ჯვეშო დაჩხირს. ართ ბიბლეისტიშ აზრით, საეგებიო რე, ნამდა თეშმადიდა შარას, ნამუთ აბრაამქ დო ისაკიქ მიკორთესინ, დაჩხირქ ვაუშკირტესკონ. თაშ ნამდა, თე მუხლის იგულისხმებ თიშ ღალა, მუდგათ დაჩხირს აკარზანდეს.

შხვეფ იჩიებუნა, ნამდა დაჩხირიშ დორზაფა გვალო ეფი საქმე ვა რდუ. ქორდ შეიოლებერ-და, ხალხი ჩხე ნორცხვას მეზობელეფს თხინდ, თიშ მანგიორო ნამდა, მუნეფიშით დურზაფდესკო დაჩხირ. ათეშგურშენ ნამთინე ბიბლეისტის მიორჩქ, ნამდა აბრაამს მეუღუდ ჭკუდ, შილებე თენა რდუკო ჯაჭვის მუკობუნაფილ კოტო, სოდეთ წოხლენ სერს დორზაფილ დაჩხირიშ ნორცხვა ენოძუდ (ეს. 30:14). ფეცხეფით დო დუღა ნორცხვათ, ნამუთ თეცალ საშვალებათ მეუღუდესინ, შეიალაბედეს ირნერ ადგილს დაჩხირიშ დორზაფა.